Wśród publikacji dotyczących rozwoju grafenowych nanoanten pojawiła się praca malezyjskich naukowców, którym udało się wyprodukować i przetestować prototyp takiego urządzenia. W ten sposób doprowadzili oni do rozstrzygnięcia zdarzenia „Nanoanteny w urządzeniach mobilnych II (5)” na TAK.
Od głośnych przełomowych publikacji z 2013 (więcej w artykule "Telekomunikacja w skali nano"), nie było słychać wiele o grafenowych nanoantenach. W kwietniu tego roku, została jednak opublikowana praca dwóch naukowców z Malezji. Udało się im wykonać prototyp nanoanteny pracującej z częstotliwością 52 GHz złożonej z pojedynczej warstwy grafenu na podłożu złożonym z tlenku krzemu (krzemionki), teflonu i miedzi.
Mimo, że jest to istotny krok naprzód dla telekomunikacji, z punktu widzenia przyszłości jeszcze ciekawszym doniesieniem jest praca teoretyczna włoskich naukowców z 2014 roku, którzy zwrócili uwagę na nowy trend w badaniach nad nanotechnologiami nazywany Intenetem nano-rzeczy (ang. Internet of nano-things).
W swojej pracy badacze z Włoch opracowali koncepcję sieci grafenowych nanoanten umożliwiającą bezprzewodową komunikację w nanosystemach. Można to sobie wyobrażać jako sieć telekomunikacyjną na powierzchni komputerowego chipa, w którym oddalone od siebie elementy elektroniczne mogą się między sobą komunikować bez wykorzystania żadnych fizycznych połączeń.
Technologia ta może nas doprowadzić do zupełnie nowatorskich rozwiązań, takich jak opisane w powieści „Niezwyciężony” Stanisława Lema roje niezależnych nanorobotów zdolnych do komunikowania się między sobą. Jednak na ten moment naukowcy umieją wykonać tylko komputerowe symulacje takiej sieci, więc do praktycznych rozwiązań droga czeka nas daleka droga.
Artykuł dotyczy rozstrzygnięcia zdarzenia Nanoanteny w urządzeniach mobilnych II (5). Zachęcamy do dyskutowania artykułu i rozstrzygnięcia w komentarzach na stronie zdarzenia.
Bibliografia:
Tuning Graphene Surface Resistance for a 52 GHz Nano-Antenna (ang.)
The Internet of nano-things (ang.)
Graphene Bow-tie Nanoantenna for Wireless Communications in the Terahertz Band (ang.)
Powrót
